Wisła stanowiła już od niepamiętnych czasów mający istotne znaczenie szlak wodny, gdzie miała miejsce żegluga łodzi, szkut, tratw, a później statków o napędzie mechanicznym.W roku 1848 pojawiły się na Wiśle statki parowe, a w roku 1852 rozpoczęła się regularna komunikacja pasażerska między Warszawa a Zawichostem. Zaistniała wtedy potrzeba zorganizowania regularnego pomiaru wód na rzekach a wiec i na Wiśle. W Zawichoście dokonywano go wcześniej, od 1813 roku, ale tylko okazyjnie. Prawdopodobnie pod wpływem niespotykanej powodzi, która zniosła wiślaną wyspę z resztkami zawichojskiego zamku, ktoś zaznaczył na ścianie jednego z zawichojskich spichlerzy – a mianowicie na spichlerzu zwanym „Scypion”- miejsce do którego sięgała woda. Był to prawdopodobnie pierwszy punkt orientacyjny do przyszłego pomiaru wody.
Potrzebny był jednak punkt zerowy, jako najniższy od którego należało liczyć aktualne poziomy Wisły i punkt ten przyjęto wstępnie na spichlerzu Prendowskiego w Zawichoście, a potem w 1842 roku zaktualizowano do stanu obowiązującego, po dzień dzisiejszy. Jest to tzw. zero absolutne, które odniesiono do punktu zero manografu w Kronsztadzie na Bałtyku, co wiązało się z położeniem Polski pod zaborem rosyjskim. W zaborze austriackim poziom ten ustalano w odniesieniu do Adriatyku. Ustalenie punktu zerowego na poziomie Bałtyku zostało upamiętnione istniejącym do dziś kamiennym obeliskiem z uwidocznionymi na jego podstawie danymi liczbowymi punktu. Obelisk został wzniesiony jeszcze w XIX wieku, gdyż jak wynika z mapki J .Kwiatkowskiego w opracowaniu pod tytułem „Zamek wśród koryta Wisły”, istniał on już w 1900 roku. Na szczycie tego obelisku umieszczono przed laty wykonany w brązie dwugłowy orzeł rosyjski, który został zabrany przez Austriaków, gdy weszli w 1915 roku do Zawichostu.
Ponieważ zawichojskie spichlerze zostały z czasem rozebrane, spalone i zniszczone, dane ze spichlerza, na którym był pierwotny stan poziomu Wisły przeniesiono na łatę, ustawioną w tym miejscu gdzie stał ówczesny spichlerz, z czasem przeniesiono do Wyszmontowa, a potem do skansenu
w Tokarni za Kielcami. W 1924 roku przy powyższym obelisku został postawiony wodowskaz z kamienia w formie wieżyczki. Wykonany został przez miejscowych rzemieślników: Piotra Piekarskiego i Karola Wójcika. Aktualnie wodowskaz jest nieczynny i stanowi obiekt do zwiedzania.
www.zawichost.pl